ऑक्टोबर 2017 - Sufi
आज तब्बल २ वर्षांनी, रात्री २ वाजता अचानक त्याचा फॉरवर्ड मेसेज आला.
२ वर्षांनीसुद्धा लोक मेसेज पाठवतात, हे मला फार जास्त काल्पनिक वाटायचं. पण त्याचा मेसेज आल्यावर माझाही विश्वास बसलाय.
मग काय..? मध्यंतरीच्या काळात घडलेल्या वाटचालीबद्दलचा उगाचचा औपचारिकपणा झाल्यानंतर आम्ही आमच्या मूळ स्वभावावर आलो.
मी: मला तो मुलगा आवडतो. त्याच्या प्रपोजलचा मी स्वीकार करणार आहे. तुही एखाद्या मुलीवर खरं प्रेम कर रे आता !'
तो : ए मला तूच हव. दुसरी कुणी नको.
मी: बघ मला मुलगा आवडलाय. मी त्याला हो म्हणणार आहे. पुन्हा म्हणायचं नाही तुला प्रियकर आहे वगैरे.
तो: बघ मी नेहमीच तुझ्या भावनांचा आदर करतो, यावेळीही करेल. मला तुझा निर्णय मान्य असेल.
मी: खरंतर तुम्ही दोघे 'मिळून' माझ्यासाठी परफेक्ट आहात. त्यामुळे मला दोघे चालतील. काय करू ?
तो: (चिडलेल्या स्वरात) 'नाही.... तुला एकालाच कुणालातरी निवडावं लागेल.
मी: अहाहा असं का... ? तूच तर म्हणालास, माझा निर्णय तुला मान्य असेल... मग आता ? माझ्या भावनांचा आदर करणार नाही तू ?
तो: अगं पण अस नसतं ना... दोन होड्यांमध्ये बसून नदी पार नाही करता येत.
मी: पण मला समुद्र बघायचा आहे. तोही एका बाजूला तु एका बाजूला तो असा. तर ?
दोन मिनीटांच्या भयाण शांतते नंतर न राहवून मीच मेसेज केला.
मी: 'ए खरं सांगू ... आजही तु पजेसिव असुरक्षित झाला कि भलताच क्युट दिसतोस यार...'
तो: 'ए खरं सांगू ... मला अजूनही तु तितकीच आवडतेस. समुद्र आपण दोघेच बघू ना..'
ह्याह्याह्या...

प्रेमावर लोक खूप खुप काही लिहतात, बोलतात. मलाही प्रेम म्हणजे 'तुमचं आमचं सेम' चा प्रकार वाटायचा. पण आज कळलं प्रेमातली निरागसता, प्रेमाचं सौंदर्य आणि स्वच्छपणा कायम राहिला कि मग ते प्रेम कितीहि वर्षांनी माघारी येऊ दे, ते तितकंच पजेसिव्ह, ताजं, आणि महत्वाचं म्हणजे 'प्रेम' असतं.

बरसोंबाद भी वो प्यार...

by on ऑक्टोबर ३१, २०१७
आज तब्बल २ वर्षांनी, रात्री २ वाजता अचानक त्याचा फॉरवर्ड मेसेज आला. २ वर्षांनीसुद्धा लोक मेसेज पाठवतात, हे मला फार जास्त काल्पनिक वाटायचं....


"बोलक्या तुझ्या ओठांतून माझा क्षण मी चोरून घेते,
बोल घरी सांगु का कालचा गुलाब तू दिला होतास ?"


काही न बोलून काही होणारे का.? काहीतरी तर बोल.
काल पाऊस पडला त्यामुळे आपोआपच घरच्यांना सगळं कळलं. त्यात तू तो गुलाब वहीत घालून दिलास.
बाबांनी तपासली कि वही...
मला म्हणे 'फुलवाले पण गुलाब द्यायला लागले वाटतं ?'
मग काय..? बोलावं लागलं खोटं.
"बाबा... फुलवालेच तर गुलाब विकतात."
मग त्यावर पुन्ह: प्रश्न, "विकतात ..? हा गुलाब फुलवाल्याकडून विकत घेतलेला नाही दिसते."
"काय बाबा तुम्ही पण ... तुमच्या मुलीला काही आवडलं तर ती ते विकत घेऊही नाही शकत का ?" मी अतिशहाणपनात म्हटलं.
"म्हातार्याला तरुणपणाचं खोटं विकणं पाप आहे मुली.' बाबा मस्करीत म्हटले. तिथेच तु जिंकलास. बाबा खूप इमोशनल होतात रे.....

म्हणे,"सांग तुझ्या त्या काट्याला... खर्या गुलाबाला नीट जप म्हणावं.
आणि ए माझ्या गुलाबा ...पुढच्यावेळी फुलवाल्यालाही घेऊन ये सोबत.... बघु तर दे माझं चोरलेलं गुलाब कसं जपणारे ते ..."
त्यामुळे पुढच्यावेळी तु घरी ये बिंदास्त ... आणि हो सोबत गुलाबाचं उत्तर घेऊन ये. बाबा खूप हळवा आहे , कठोर होईल त्या क्षणी. बाकी गुलाब का फूल उनके लिये भी लाना जरुर,क्या पता तुम्हें पसंद कर ले |

वहीतला गुलाब...

by on ऑक्टोबर ३०, २०१७
"बोलक्या तुझ्या ओठांतून माझा क्षण मी चोरून घेते, बोल घरी सांगु का कालचा गुलाब तू दिला होतास ?" काही न बोलून काही होणारे क...

स्पर्श वेगळा, प्रेम वेगळं .
ती रात्रही वेगळीच होती.
त्याने केलेला स्पर्श अंगाला झाला मनाला नाही.
तो स्पर्श माझ्या संवेदनेला कुरवाळणारा नसून त्याची गरज भागवणारा होता....
आणि शहारा येण्याऐवजी घीण आली मला ...
मी जोरात किंचाळले,"दुर हो माझ्यापासून....
आज तुझे हात घाणेरडे आहेत, कारण आज तुझं मन नाही तुझं शरीर मला स्पर्श करतंय.
इंटिमसी नाही, आज ओढाताण आहे तुझ्या श्वासांत.
मला दुर लोट आताच्या आता नाहीतर तुझ्या श्वासांत मी गुदमरून जाईल....."
"अग्ग .. आत्ताच तु म्हणालीस ना, मला सुरक्षित वाटतंय तुझ्याबरोबर, मग ?
"सुरक्षित वाटतं म्हणजे लगेच तु तुझ्यातल्या वासनेला जागं करायचं नि माझ्या परवानगीविना जवळ खेचायचं मला ?"
तुझ्यासोबत सुरक्षित वाटतं म्हटलं खरं .... पण तो क्षण तु जपावा म्हणून.... कदाचित तु त्याचा फायदा घेतोयस (?)"
क्षणभर माझाच माझ्यावर विश्वास बसेना....ज्याच्यावर निरागस प्रेम केलं तोच .........?
पेटलेल्या या वणव्यानंतर त्याला बाहेर काढून मी घट्ट दार लावून घेतलं......
अपेक्षप्रमाणे दरवाजात रडत बसण्यापेक्षा चुकीच्या व्यक्तीसाठी घरंगळलेले अश्रू 'पुसून' टाकले. सुस्कारा सोडला नि स्वतःच्यादोन्ही हाताने स्वतःला कुशीत घेतलं, कुरवाळलं त्याच्याविना...... ❤️




तुला स्पर्श कळायला हवा...

by on ऑक्टोबर ३०, २०१७
स्पर्श वेगळा, प्रेम वेगळं . ती रात्रही वेगळीच होती. त्याने केलेला स्पर्श अंगाला झाला मनाला नाही. तो स्पर्श माझ्या संवेदनेला कुरवाळ...

सांडल्या पूजेच्या ताटाला अपशकुनी मानणार्‍याणा काय सांगू ,.......
नितळ पाण्यात कुंकु पडलं तरी तिचं मुख, केसावरची ओली लट नि सडपातळ देह अक्षरशः तरतरीत बोलकी फ्रेम दिसावी इतकी ती बेदाग होती.
अशा सौंदर्याच्या कैदेतून स्वतःला सावरत तिचा मऊ हात हातात घेत त्यानं अलगद विचारलं ....
"फिरसे शादी करोगी मुझसे?"
उधळल्या त्या अपशकुनी कुंकवात,
ती अशी काय लाजरीबुजरी झाली कि, त्याची पापणी तिच्या नेत्रांच्या दवात तशीच गुंफून राहिली.
तिचं लाजणं इतकं काही सांगून गेलं कि, त्याला पुन्हा काही विचारावसही वाटेना. तो मनमुराद त्याच्या 'स्वर्गात' गढून गेला.
त्या विखुरल्या कुंकवाच्या नि तांदळाच्या दाण्यात ती दोेघे मनसोक्त पहुडले...
अपशकुनाचा साधा लवलेशही नव्हता ... ❤

अपशकुन...?

by on ऑक्टोबर ३०, २०१७
सांडल्या पूजेच्या ताटाला अपशकुनी मानणार्‍याणा काय सांगू ,....... नितळ पाण्यात कुंकु पडलं तरी तिचं मुख, केसावरची ओली लट नि सडपातळ देह...

अशाच एका संध्याकाळी वैतागून गच्चीवर जावं. मावळत्या सूर्याकडे बघून साऱ्या आयुष्याचा हिशोब मांडावा. 
घोंगावणाऱ्या माशीला दूर सारावं , एकवार पुन्हा त्या आग शांत झालेल्या सूर्याकडे पाहावं नि आयुष्याची भग्न चौकट द्यावी त्याच्या नावे करून.
एक सुस्कारा टाकावा, इतक्या दिवस नश्वर वाटणाऱ्या वार्याला कवेत घ्यावं,स्पर्श करावा, आकाशाकडे पाहावं नि पुन्हा एकदा सज्ज व्हावं रिकाम्या झालेल्या पटावर फासा टाकण्यासाठी.
या मावळत्या वीराकडे बघून एक मात्र शिकले,
जिंदगी इतनी भी खुदगर्ज नहीं जितना हम समझतें है। 
कभी कभी चलने के चक्कर में हम रुकना भूल जाते है , बिलकुल वैसेही जैसे खुशियां बटोर देते है ख़ुशी पाने के लिए ॥

आयुष्याचा हिशोब...

by on ऑक्टोबर ३०, २०१७
अशाच एका संध्याकाळी वैतागून गच्चीवर जावं. मावळत्या सूर्याकडे बघून साऱ्या आयुष्याचा हिशोब मांडावा.  घोंगावणाऱ्या माशीला दूर सारावं ,...